Ekim ayı da geldi

Birçoğunuzun başına gelmiştir. Blog yazmaya bir ara verince artık kolay kolay yeniden başlamak gelmiyor insanın içinden. 

Bu ara birçok aksilik yaşadım, çok yoruldum; grip oldum ,keyfim kaçtı. Enerjim o kadar düştü ki çevremi de aynı sıkıntıya ortak etmemek adına biraz geri çekilme ,dinlenme ihtiyacı duydum.

Hayat bazen böyle olabiliyor işte ne yapalım ?

 Bu dönemde pek bir şey yapamamış gibi görünsem de hanidir okumak istediğim bir kitabı okuyup bitirdim, bir granny square (hanım dilendi bey beğendi ) kırlent daha ördüm, patchwork projemin yarısına gelebildim. 

Sonbaharın gelişiyle hava daha erken kararıyor dolayısıyla gün ışığından yararlanma süremiz azalıyor ama serin serin esen rüzgar bana çok iyi geliyor. Sıcakların gitmesine benim kadar memnun olan başka Egeli var mıdır acaba?

Bahçeyi içeri taşıdık,depoyu temizleyip bahçe mobilyalarını kaldırmak için eşimin uygun olacağı günü bekliyorum sabırla !

Bizim buralar şehir merkezine göre daha serin oluyor ,o nedenle akşamları henüz bir ısınma aracı istenmese de ördüğüm diz battaniyeleri çok işe yarıyor. Bir de çay içmeyi çok özlediğimi farkettim,soğuk limonatalar,ayranlar, limonlu sodalar önümüzdeki yaza kadar favorim olmayacak. 

Ne çay ne kahve tiryakisi olduğumu söyleyemem,bizim evde pek çay demlenmez üstelik ama şimdilerde her akşam sadece kendim için bile olsa demliyor ve içmeye doyamıyorum.  İşte bizim evde muhteşem sonbaharın gelişiyle böyle ufak tefek değişiklikler oldu. 

Ne yapalım bizim küçük bir dünyamız var ;iki insan,bir köpek ve yedi kediden oluşan bir masalın kahramanlarıyız biz...

Kalın sağlıcakla!