evimi seviyorum..

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR...

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır Kopmaz kökler salmaktır oraya Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına İnsan balıklama dalmalı içine hayatın Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın Değişmemelisin hiçbir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle Çünkü acılar da, sevinçler gibi, olgunlaştırır insanı Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana

Ataol Behramoğlu

Hayat bize sunulan büyük armağan. Onun değerini bilmek gerek yalnız yaşamanın da bir adabı var.

İnsan yaşayacaksa onuruyla yaşamalı. Ne kendisini ne de çocuklarını utandıracak bir şey yapmayarak.

Yalana dolana kaçmadan içinden geldiğince ,kendisi için istediğini başkaları için de dileyerek isteyerek ...

Kendi doğrusunun ardında durarak ,savunarak ama gerektiği zaman karşısındakilere de kulak vererek...

Kibirden hırstan benliğini yıkayıp arındırarak. Yüreğinin kulaklarını tıkamayarak!

İnançlı olmanın hiç kimsenin tekelinde olmadığını belleyerek,inancını başkalarının gözüne soka soka caka satmayarak...

Rüzgar gülünün bahçede, tarlada güzel olduğunun ;insan teşbihinde beş para etmediğinin ayırdına vararak!

Hasılı insan yaşayacaksa insan gibi yaşamalı!