About Me

Fotoğrafım
İzmir, Türkiye
Yasemin kokulu bahçenin kedileri ve günlük halleri hakkında... ♥ The cats of a jasmine scented garden and its daily snaps. Les chats de jasmin parfumé jardin et ses clichés quotidiens .

15 Mart 2011 Salı

Keşkül'üm !






            Efendimmm geldik bizim kızların en kocaman yürekli en kocaman gövdeli , her daim sevmeye sevilmeye hazır,dünyanın kötülüklerinden bihaber sarışın mankenimiz Keşkül'ün öyküsüne.Bu öykü serinin sonu gibi görünse de bizim eve her an yeni bir can dahil olabileceğinden açık kapı bırakıyor ve ''şimdilik sonuncusu ''diyorum.
        Keşkül'ün öyküsü ''köpek gibi köpek ''isteyen oğluma onu hiç kıramayan annesinin bir pazar gezmesinden kucağında küçük tombul ve sarı bir köpek yavrusuyla eve gelmesiyle başlar.Büyük köpekle yaşamanın zorluklarını önceden kabullenen bir aileye kız evlat olarak dahil olur yani.
              Kuyruklu  dostlar  hep şu ya da bu şekilde tesadüflerin eseri olarak hayatımıza dahil oldular,Keşkül hariç.Keşkül'ü ben İzmir-Seferihisar'dan bir köpek yetiştirme çiftliğinden 5-6 Labrador yavrusunun arasından o badem gözlerine aşık olarak kendim seçtim.Kucakladım ve yaklaşık 30-40 dakika süren araba yolculuğundan sonra  hiç kımıldamadan kafasını boynumun altına sokmuş bir vaziyette eve getirdim.Oğlumun kucağına verdim.Oğlumun ilk sözü''anne bu nasıl bir şey böyle çok uslu ve tatlı baksana keşkül gibi''oldu.Adı belliydi artık bir köpeğe konabilecek en komik ve en son ad ;Keşkül...
             Keşkül uslu mu demiştim?Ne yanılgı .Kabus o gece başladı ve aylarca sürdü.Hava kararınca hiç uyumuyor evini annesini ve kardeşlerini arıyor evin içinde ağlayarak dört dönüyordu.Buna bir de ishal ve böcek ilacını kaşla göz arasında yalayarak zehirlenme eklenince yaz günü kışlık eve döndük ve buncağızı günlerce kucağımda veterinere taşıdım, her gün minnacık ayaklarına serumlar takıldı.İyileşince yazlığa dönebildik.Bu arada geceleri oğlumla nöbetleşe enerji topu halindeki yavruyla  oynuyor o yorulunca 3-4 saat kestirebiliyorduk.Hala evini arayan yavrucak gecelerimizi kabusa çeviriyor,gündüz yatağında mışıl mışıl uyuyordu.Aşıları tamamlanmadığı için değil sokağa bahçeye dahi çıkaramadığımız için hiç yorulmuyordu tabii.
               6 aylık kadar olunca nihayet aramızda bir bağ kurabilmiş gece uykularımıza kavuşmuştuk ki bir gün aniden topallamaya daha sonra da yürüyememeye başladı.Haydi tekrar veterinere ...Rontgeni çekildi sonuç;her iki arka bacakta ileri derecede doğmalık kalça çıkığı.Tedavi;kesinlikle operasyon.Daha el kadar bebekken önce sağ sonra sol kalçadan oldukça ağır ve tedavi süreci uzun süren iki operasyon oldu.
              Şimdi soruyorum:bu canın bizim eve gelmesi tesadüf mü?Kaç aile maddi manevi oldukça külfetli bu operasyonu yaptırıp aylarca ayağı alçıda kalan bir hayvanı kucaklayıp tuvalete çıkarır pansumanını yapar özel gıdalarla beslerdi?Hayatta tesadüfler yoktur ,bu can bize emanet edilmişti ve biz görevimizi yaptık o kadar.
                 Keşkül mayıs ayında 5 yaşını bitiriyor.Daha çok genç ,umarım uzun yıllar bizimle olur.Yaşadığı her an bize sevgisini koşulsuz veriyor.Sırf  hatırım için  bahçeye gelen kedilerle suyunu, hatta benim sevgimi paylaşıyor.    
              O öyle bir canlı ki;İnsanlardan kötülük  geleceğine inanmaz,sokakları tanımaz,apartman yaşamında havlanmayacağını çok iyi bilir ,gık demez .Parkta bahçede kendisinden kaçanların oyun yaptığını zanneder kuyruk sallaya sallaya yanlarına koşmak ister.Yalan bilmez her daim açtır ama asla hırsızlık yapmaz,kendisine verilen görevi -ne pahasına olursa olsun-yapar.Bahçede Küdük'e göz kulak olur ablalık yapar,ona mutfak tezgahına çıkılmayacağını,koltuk tırmalanmayacağını her gün bıkmadan usanmadan anlatır.Konuklarımız gelince-nadiren korkanlar da oluyor- kapatılmaya istemeye istemeye razı olur ama onlar gider gitmez oturdukları yerleri defalarca koklayarak hafızasına kaydeder.Bunların çoğu biz köpekle yaşayan insanların yaşamını kolaylaştıran şeyler ama inanın kolay öğretilen basit davranışlar değil.Keşkül eğitim anlamında beni hiç zorlamadı, ırkının tüm iyi huylarını taşıyan Keşkül her zaman çok iyi bir öğrenci oldu.Umarım serüvenleri daha uzun yıllar bizi eğlendirir.
              Bu günlük bu kadar...
               Sabredip okuyanları bu kadar sabırlı oldukları için kutlarım.
               Hepimizden hepinize sevgiler gönüller dolusu...
              
         

19 yorum:

  1. Fotoğrafları bile içime ılık ılık bir şeykler akıtıyor.
    Her satırını gıpta ve sevgiyle okudum.Birlikteliğiniz nice yıllar huzurla,sağlıkla sürsün inş.

    YanıtlaSil
  2. İzmir bu arada yaşlanmak istediğim şehir, resmen istediğim hayalini kurduğum gibi yaşıyorsunuz umarım birgün benim de hayallerim gerçek olur:))

    YanıtlaSil
  3. Okunmaz mı hiç? Şanslı köpeklerden biri o. Ailesi olan hayvanların hepsi şanslı. Onları hayvan olarak görmüyoruz aslında. Şahsiyetleri olan, özel bakımları olan, can cana, ten tene yaşadığımız aile fertlerimizden biri onlar.

    YanıtlaSil
  4. ne güzel bir yazı inanılmaz keyifle okunulası güzellikte.petshop tan değilde barınaklardan,çiftliklerden alınan bu sevimli şeyler nasılda biliyor değerli olduklarını.ne kadar özverilisiniz hayran oldum hastalığıyla kırık ayaklarıyla sabredip ona ilaç olmuşsunuz resmen:)) ne kadar şanslıki keşkül, yolunuz kesişmiş..

    YanıtlaSil
  5. Keşkül çok şanslı bir kuçu sana denk geldiği için. Nasıl da masum masum bakıyor öyle yaaa :)

    YanıtlaSil
  6. Canım Keşkül.. içim acıdı yaşadıklarını okuyunca.. çok seviyorum ben onu biliyorsunuz.. Allah sizden razı olsun ne diyeyim.. Ona sahip olduğunuz için hep çok şanslı olduğunuzu düşünüyordum, onun ne kadar şanslı olduğunu da yeni öğrendim.. Sağolun öğretmenim,harikasınız, uzun yıllar diliyorum Keşkülle size.:)

    YanıtlaSil
  7. adı ile uzun uzun yaşasın:)

    YanıtlaSil
  8. şanslı keşkül.keyifle okudum yazınız.Allah biricik dostlarımızdan ayırmasın bizi.
    sevgiler

    YanıtlaSil
  9. Ayy nilgüncüm ağlamamak için zor tuttum kendimi. bizler çok şanslıyız bir şekilde onlarla kucaklaşabildiğimiz için.

    Keşkülün o güzel gözlerinden benim için öp lütfen
    sevgiler

    YanıtlaSil
  10. Tülinciğim amin!
    Chilek düşün gerçek olsun ama bence emekli olmayı bekleme,hemen gel !
    Nedret duygularımız ortak :)
    Meyra petshoplarda ev bekleyen yavruları kölelere benzetiyorum ben ve içim nasıl acıyor anlatamam.
    Depresif Ayu ikimiz de çok şanslıyız.
    Serpil biliyorum canım,Keşkül ve ben seni çok öpüyoruz.
    CEPAYNASI amin !
    Ebrulikedi sana katılmamak mümkün mü?
    Hatice canım kardeşim senin adına zevkle öptüm Keşkül'ü.

    YanıtlaSil
  11. Şimdi sen böyle buncağızların fotolarını koyuyorsun; Pako'yu mıncıklayamadığım için olan Zibid'çiğime oluyor:)) Elimden dar attı kendini garip. Bizim bir arkadaşımızın Golden'ı da kalça çıkığı operasyonları geçirmişti. Bizim kedilerimiz için de herkes aynı şeyi söylüyor ablacım: Bunlar çok şanslı sizin eve geldikleri için. Allah bahtlarını daim, ömürlerini uzun etsin hepiciğinin inşallah. Sen anlat, biz sabaha kadar okuruz..Sabır ne kelime, zevk zevk..

    YanıtlaSil
  12. Sevgili Colette, hani anneler bebeklerini anlatırlar ya birbirlerine, işte kuyrukluları da anlatmak öyle oluyor, anlatmak buralara sığmaz ki, geldiğinde konuşsak :)

    YanıtlaSil
  13. Doğru söze ne denir Banu ?Onlar benim kızlarım,en kısa zamanda biraraya gelmeli hatta kızları da tanıştırmalı ;benim Keşkül arkadaş canlısıdır ama Küdük başka kedilere tahammül edemiyor ...

    YanıtlaSil
  14. Yalnız benim minik Bıdık çapkın bir erkek (pincher), onu belirteyim önceden :))

    YanıtlaSil
  15. Keşkül biraz iri bir kız,34 kg.kadar ben de onu belirteyim Bıdık belki vaz geçer ,boşuna yorulmayalım oralara kadar :P

    YanıtlaSil
  16. Colettecim, Bıdık boyuna bakmadan komşunun kangalıyla flört ediyordu :)))

    YanıtlaSil
  17. Keşkülü okumak bana iyi geldi.3 aylık köpeğim Kaju başımıza öyle işler açtıki,nerden başlasam bilemiyorum.Çok sevdiğimiz muhabbet kuşumuzu yedi.Bunun üzerine kızım, evden bu gidecek diye oğluma diretiyor.Oğlumun ısrarlarına dayanamayıp bir daha köpek almasına izin verdim.Çok küçükkende vardı onların.Artık kendi evlerine alırlar diyordum.Bir şekil dayanamayıp yine evet dedim.Yavruya daha çok ben sahiplenmiş oldum sanki, benimde çocukluk alışkanlığımdan..Bakımı çok zor.Aşılar bitecek ki tuvaletini dışarıya alıştıralım.Evdeki bütün halılar kaktı.Yeterki oğlum mutlu olsun dedik.Fakat kızım mutsuz oldu şimdi, kuşunu kaptırınca.Ben de ne yapacağımı inanın şaşırdım.Her şeyi zamana bıraktım.Belki kızımın nefreti geçer,belkide kaju dahada akıllanır büyürde tekrar onu kızım sever.İkilem içinde kaldım,sizlerle paylaşmak istedim.Hoşca kalın.

    YanıtlaSil
  18. Sibel hanım inanın evde yaşananlara çok üzüldüm ama ben inanıyorum ki hayvansever kızınız köpeği de zamanla benimseyecektir,biraz sabır .Sevgiler...

    YanıtlaSil
  19. Merhaba yine uğradım,geçen yazımı okurken merhaba bile diyememişim üzüntümden.İlk defa bloğunuzu görmüştüm.Artık izlemeye aldığım için sizi daha iyi takip edeceğim.Dediğiniz gibi kızım biraz biraz düzeldi.Şoku atlattıki artık kajuya bağırmıyorAslında o da çok seviyorduda bu durumdan dolayı kendini bıraktı.Ben daha çok bağlandım zaten.Benim profilimde bloğumun ismi yazmıyor,bir türlü düzeltemedim.Bana misafir gelirseniz---sibelin çiçekleri---diye arayın,çok sevinirim.Hoşcakalın.

    YanıtlaSil