Eskiden pazar günleri en keyifli aktivitem blog ziyaretiydi. Takip ettiğim blogları dolaşır bununla da yetinmez yeni blog keşfine çıkardım. Bizden olanları önce sindire sindire okur sonra görsellerinde kaybolurdum. Yabancı bloglarda ise tem tersi ... Sonraları yavaş yavaş ıssızlaştı buralar , üç beş kişi dışında uğrayanı olmaz oldu .
Bu sabah tesadüfen eski bir yayınıma göz attım , üstünden 7 yıl geçtiği halde hala ne çok kişi okumuş şaşırdım . Demek ki fotoğraf uçuyor yazı kalıyor dostlar - bu söz böyle değildi biliyorum -
Yeni fotoğraflarım yok ama sözcüklerim çok şükür ki hala var !
İyi pazarlar !
bir ben kopamadım buralardan... okumayı da, yazmayı da hala seviyorum...
YanıtlaSilama okumak istediğim blogları uykuda gördükçe onları çok özlediğimi hissediyorum.
Her zaman yorum bırakamasam da seni her daim takipteyim ve hele film - dizi önerilerini hiç kaçırmıyorum . Bu konudaki zevkin benimkiyle birebir aynı💓
YanıtlaSilBen de hala, yeni yayın hazırladığında okuma listemde adını görüyorum ya,işte o an inanılmaz heyecanlanıp mutlu oluyorum Nilgün Abla.
YanıtlaSilYıllardır bu sayfalarda kelimelerle sarıldık birbirimize..Kaç tane keyif dolu "iyi pazarlar" yazısı okudum ben burada..Bazen keyfimin olmadığı zamanlarda da özellikle gelip, keyiflenerek geri döndüğümü de bilirim.
Etkisi hissettirdikleri hiç değişmez hiç geçmez bence..
Kelimelere sarılmak , onlarla avunmak nedir iyi bilirim Zeynep... Hiçbir şeyin sürekli kalıcı olmadığını da ama keşke güzel olan her şey daha uzun yaşasa değil mi?
SilBen de surekli yazamasam da, yazmayi da okumayi da cok seviyorum Nilgün abla, bloglar iyi ki (hala) var :)
SilBu arada ozellikle senin yorumunun altina yazdim Zeynepcim, belki cevap geldi diye uyari gelir sana gorursun diye, blogun bende gozukmuyor bayadir, adresi mi degisti, nerelerdesin?